Ρωτώντας για την Λεϊσμάνια (11.6.2021)
Άρχισαν και φέτος, απ’ τα μέσα Μαΐου, να εμφανίζονται οι σκνίπες!
Όταν, μια θηλυκή σκνίπα τσιμπά έναν ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ σκύλο, η λεϊσμάνια, που παίρνει μαζί με το αίμα του σκύλου, ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΤΗΣ, για, περίπου, 10 ημέρες και μετά, ΜΠΟΡΕΙ να ΜΕΤΑΔΟΘΕΙ, ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΤΗΣ, ΜΟΡΦΗ, στον σκύλο, που θα τσιμπήσει η σκνίπα. Στον σκύλο, το παράσιτο, μπορεί, ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ, ύστερα από λίγους μήνες, να προκαλέσει λεϊσμανίωση!
Ευτυχώς, στην Ελλάδα, οι σκνίπες, που τσιμπούν τον σκύλο, δεν συνηθίζουν να τσιμπούν και τον άνθρωπο, ούτε μπαίνουν, μέσα στα σπίτια!
1. “Δηλαδή, στην Ελλάδα, αν έχω έναν ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ σκύλο, με λεϊσμάνια, δεν κινδυνεύω να μολυνθώ;”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: “Όχι. Στην Ελλάδα, ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, έχουμε, περισσότερα από 100.000 κρούσματα λεϊσμανίωσης στον σκύλο, ενώ στον άνθρωπο, αναφέρονται, κατά μέσο όρο, 25 κρούσματα σπλαχνικής λεϊσμανίωσης. Επίσης, λεϊσμάνια, έχει βρεθεί στη χώρα μας, στη γάτα, στην αλεπού, στο τσακάλι, στα τρωκτικά 1.2% κ.α.”
2. “Δηλαδή, ούτε, όταν χαϊδεύω ή περιποιούμαι τραύματα, ΜΟΛΥΣΜΕΝΟΥ σκύλου, που έχει διαγνωσμένη λεϊσμανίωση, κινδυνεύω να μολυνθώ;”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: “Όχι, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΟΛΥΝΘΕΙΣ! Η λεϊσμάνια, ΠΡΕΠΕΙ, πρώτα, να ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ, για περίπου 10 ημέρες, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΚΝΙΠΑ, για ν’ αποχτήσει την ικανότητα, να μολύνει τον άνθρωπο, αν βέβαια, πρόκειται για είδος σκνίπας, που προτιμάει να τσιμπάει τον άνθρωπο!”
3. “Η λεϊσμανίωση, είναι σοβαρό νόσημα για τον σκύλο;”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: “Όταν γίνεται, έγκαιρα, η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, τότε, θεραπεύονται τα περισσότερα, απ’ τα μολυσμένα ζώα. Βέβαια και χωρίς φαρμακευτική αγωγή, γίνεται καλά, το 10-20% απ’ τα μολυσμένα ζώα!”
4. “Ναι, αλλά, μήπως, ο σκύλος παραμένει φορέας του παρασίτου;”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: “Όχι, γίνεται καλά και δεν παραμένει φορέας του παρασίτου. Ακόμη κι αν η φαρμακευτική αγωγή, είναι ατελής, τα παράσιτα εξαφανίζονται, για αρκετούς μήνες, απ’ το περιφερικό αίμα και επομένως, το ζώο δεν αποτελεί εστία μόλυνσης των σκνιπών!”
5. “Τί πρέπει να γνωρίζω, ως ιδιοκτήτης του μολυσμένου σκύλου, όταν τελειώνει η φαρμακευτική αγωγή;”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Τα ειδικά αντισώματα, μπορεί να ανιχνεύονται, για 12 μήνες, αλλά το ζώο, είναι υγιές και δεν μεταδίδει το νόσημα. Επίσης, το διάστημα αυτό, μπορεί να εμφανιστούν ΑΝΑΖΩΠΥΡΩΣΕΙΣ του νοσήματος, οπότε, η φαρμακευτική αγωγή πρέπει να επαναληφθεί και τέλος, στις ενζωοτικές χώρες, όπως είναι η Ελλάδα, συμβαίνουν, συχνά, ΝΕΕΣ ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ στα ζώα και γι’ αυτό, πρέπει να παίρνουμε τα απαραίτητα μέτρα, για να τις προλαβαίνουμε”.
6. “Ποιά είναι τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ μέτρα, που πρέπει να πάρω, για να προφυλάξω τον σκύλο μου, απ’ την λεϊσμανίωση;”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: “Η καλύτερη προφύλαξη, γίνεται:
α) με εντομοαπωθητικό ΠΕΡΙΛΑΙΜΙΟ (ή spray) με deltamethrin,
β) με εντομοαπωθητικό diethyltoluamide-DEET (στον αυχένα και τη ράχη του σκύλου), ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ! (οι σκνίπες, είναι ΠΙΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΕΣ, τις ώρες, 21.00-22.00 και 03.30-05.00),
γ) με την ορολογική εξέταση “για λεϊσμανίωση”, κάθε ΙΟΥΝΙΟ και κάθε ΝΟΕΜΒΡΙΟ, για να τίθεται, έγκαιρα, η διάγνωση της λεϊσμανίωσης (ΙΟΥΝΙΟ) και να θεραπεύονται, έγκαιρα, τα μολυσμένα ζώα, πριν αυτά, γίνουν “αποθήκη/φορείς λεϊσμάνιας” στη φύση, και
δ) με την χορήγηση Leisguard (5 mg/10Kg σ.β./ημέρα, απ’ το στόμα), ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, από 15 ΜΑΡΤΙΟΥ έως 15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, από 1 ΙΟΥΛΙΟΥ έως 31 ΙΟΥΛΙΟΥ και από 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ έως 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ή με την χορήγηση allopurinol (15 mg/Kg σ.β., ΚΑΘΕ 12 ΩΡΕΣ, απ’ το στόμα), ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ, απ’ τον ΜΑΪΟ έως τον ΝΟΕΜΒΡΙΟ. ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΤΑΙ, ότι με την προληπτική χορήγηση, του Leisguard ή της allopurinol, ο σκύλος ΠΡΟΦΥΛΑΣΣΕΤΑΙ, τους μήνες, ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟ και ΟΚΤΩΒΡΙΟ, που οι σκνίπες, έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΜΟΛΥΣΜΑΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ, με ΛΕΪΣΜΑΝΙΑ, στη χώρα μας!”
7. “Η σπλαχνική λεϊσμανίωση, είναι σοβαρό νόσημα, για τον άνθρωπο;”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: “Με την φαρμακευτική αγωγή, επιτυγχάνεται η κλινική ίαση, στο 95% των ασθενών (ή στο 20% των μολυσμένων φορέων HIV). Βέβαια και χωρίς φαρμακευτική αγωγή, είναι δυνατόν, να γίνει καλά, το 5% των ασθενών!
8. “Τί πρέπει να γνωρίζει, ο ασθενής με σπλαχνική λεϊσμανίωση, όταν τελειώνει η φαρμακευτική αγωγή;”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: “Το αποτέλεσμα της φαρμακευτικής αγωγής ελέγχεται με την ορολογική εξέταση του ασθενούς, 1, 3, 6, 12 και 24 μήνες, μετά την λήξη της αγωγής. Αναζωπυρώσεις του νοσήματος εμφανίζονται στο 5% των ασθενών (ή στο 80% των μολυσμένων φορέων HIV), συνήθως, μέσα στο πρώτο 6μηνο, μετά την λήξη της αγωγής, η οποία, πρέπει να επαναληφθεί”.
9. “Ποιά είναι τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ μέτρα, που πρέπει να πάρω, για να προφυλάξω τον εαυτό μου, απ’ την λεϊσμανίωση;”
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: “Κατά την περίοδο των σκνιπών, απ’ τον Μάϊο έως τον Νοέμβριο, στην Ελλάδα, ο καλύτερος τρόπος, για να προφυλαχθεί ο άνθρωπος, απ’ τη μόλυνση, είναι, να χρησιμοποιεί, ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ, εντομοαπωθητικό (Autan), στα ακάλυπτα μέρη του σώματος ή στα ρούχα, ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΥΣΗ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ, κάθε 3-4 ώρες, αν βρίσκεται στο εξωτερικό περιβάλλον, επειδή η δράση, του εντομοαπωθητικού, διαρκεί 3-4 ώρες. Επίσης, πρέπει να γίνεται, ΕΓΚΑΙΡΑ, η διάγνωση του νοσήματος και η θεραπεία των ασθενών, για να μη αποτελούν φορείς του παρασίτου στην φύση”.
Το παρόν άρθρο αποτελεί δημοσίευση του καθηγητή κ. Στέλιου Χαραραλαμπίδη στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook στις 11/6/21
